به هر حال، چه AMD بخرید، چه Intel، برای تهیهی پردازندهی گیمینگ سطح متوسطی، باید چیزی بین ۲۰۰ تا ۳۵۰ دلار صرف کنید. چه چیزی بهتر از این که بتوانید صداهای نامناسب محیط را از بین ببرید؟ در این تست، AMD پردازنده جدید Ryzen 7 5800X3D را در برابر سریع ترین CPU گیمینگ خود یعنی Ryzen 9 5900X آزمایش کرد و اعلام کرد تراشه جدید به طور متوسط ۱۵ درصد عملکرد بهتری نسبت به ۵۹۰۰X دارد و نهایتاً ادعا کرد که Ryzen 7 5800X3D اکنون سریع ترین تراشه بازی در جهان است. اگر علاوه بر بازی کردن، کار های دیگری نیز انجام میدهید، تراشههای Ryzen 3000 گزینهی بهتری برای شما خواهند بود. A4-4000 نیز نتایج فاجعه باری ارائه کرد و علاوه بر آن که طبق معمول از A4-5300 عقب تر بود، 30 درصد هم کندتر از Celeron G1610 عمل کرد! اما شاید گاهی نتایج عکس این موارد را نشان دهد پس بصورت کاملا دقیق روی آن حساب نکنید و فقط بدانید که تا حدود 80 درصد امکان دارد صدق کند .
این مدل، به مراتب هستههای بیشتری نسبت به هر آنچه که اینتل عرضه کرده است، دارد و حتی میتوان گفت که از آن نیز مقرون به صرفهتر است. حتی در موارد مقرون به صرفهتر، واحدهای پردازش سرعتی Ryzen همراه با گرافیکهای Vega، عملکرد قابل قبولی را در اجرای بازی از خود به نمایش میگذارند که در خور توجه است. به جای آن، این وظیفه بر عهدهی واحدهای پردازشی سرعتی (APU) است. این در حالی است که اکثر پردازندههای دسکتاپ AMD، فاقد گرافیک یکپارچه هستند. مدلهای ۳۹۰۰X و ۳۸۰۰X، در اجرای اکثر بازیهای رایانهای، کار را برای Intel 9900K سخت میکنند. این تراشهها، هستههای پردازندهی Ryzen را در یک قالب، با هستههای گرافیک Radeon ترکیب میکنند. کدام یک برنده میشود؟ این امر باعث میشود که انتخاب اینتل، به عنوان اولین و تنهاترین گزینه، نسبت به گذشته سختتر شود. همانطور که نمایندگی DELL در سال ۲۰۱۸ خاطرنشان کرد، سهام شرکت اینتل، بسیار عظیمتر از شرکت AMD میباشد. ویژگی ها در مقایسه با کارت گرافیک های قدیمی بسیار کاهش یافته است.
همانطور که در تصویر فوق نیز قابل مشاهده میباشد، پردازنده مرکزی آبیرنگ در مقایسه با رقیبان مجدداً عملکرد ضعیفتری را به نمایش گذاشته است که خود مستقیماً به تعداد هستههای فیزیکی بیشتر بازگردانی میگردد. شکاف میان این دو شرکت از نظر سهم در بازار و تعداد مصرفکننده، قابل توجه است. تا رسیدن تراشهی Ryzen 4000 برای موبایل در سال ۲۰۲۰، اینتل بخش عمدهی این دسته را قبضه کرده است. تمامی پردازندههای اینتل، دارای گرافیک یکپارچه (On-die) هستند، اما عملکرد آنها، با وجود تراشهی گرافیکی مجزا یا کارتهای گرافیکی اضافهشده مطابقت ندارد. اولین و دومین نسل از پردازندههای Threadripper، از ۶۴ خط پیسیآی اکسپرس (PCI Express) پشتیبانی میکنند که این خود مزیت بزرگی نسبت به بیشترین دامنهیPCI Express اینتل، یعنی ۴۴ خط، محسوب میشود. علاوه بر آن ذکر این نکته نیز ضروری است که افزایش تعداد هستههای فیزیکی واحد پردازنده مرکزی در هنگام فزونی وضوح تصویر نیز تأثیراتی را به خود اختصاص میدهد. سوم نسل از پردازندهها، این تعداد را به ۷۲ خط قابل استفاده (در کل، ۸۸ خط) میرسانند.
