اولین و مهمترین بحثی که درمورد پردازندهها برای کاربران اهمیت داره، قیمت اونهاست که، AMD در چند سال اخیر تونسته مدلهای قوی ای از پردازنده با قیمت مناسب رو ارائه بده. HF : این پردازندههای دستهی قابلحمل، مشخصات فنی بسیار قوی دارند، اما مجهز به واحد پردازش گرافیکی نیستند. سایر مشخصات آن تقریبا مشابه با سری ارزانتر از خود است، اما افزایش توان مسئلهای است که هنگام انتخاب پاور متناسب باید مد نظر قرار گیرد. اما اگر بخواهید توان مشابه آن را در میان پردازنده های Intel جستجو کنید باید مبلغ بیشتری بپردازید، برای مثال شاید در سری K بتوانید یک نمونه از آن را خریداری کنید، اما با این حال ممکن است برخی از امکانات جانبی مانند کولر یا فن های خنک کننده اضافه را نداشته باشد. تمام پردازنده های اینتل حاوی گرافیک یکپارچه شده هستند، اما عملکرد قابل مقایسه با تراشه های گرافیکی جداگانه، مستقل و یا کارتهای گرافیکی اضافه شده نیست. اینتل برای پردازنده هایی که قابلیت اورکلاک دارن هزینه اضافه کمتری طلب میکنه. یکی دیگه از معایب اینتل اینه که از PCIe 4.0 پشتیبانی نمیکنه و در عوض، از PCIe 3.0 بهره مند هست که سرعت کمتری داره.
AMD هم برای جا نموندن از این رقابت، قیمت پردازنده های خودش رو کاهش داده و شانس خودش رو برای برنده شدن بالا برده. AMD پردازنده های خودش را با نام های رایزن 3 و 5 و 7 و 9 و Threadripper ارائه میکنه و اینتل محصولاتش را با نام های Core i3 ، Core i5 ، Core i7 ، Core i9 و Cascade Lake-X به فروش میرسونه. در مقابل، AMD برای پردازنده هایش فن هایی با قابلیت نور پردازی RGB ارائه میده. اما در مورد پردازنده های میان رده، همانطور که قبلا گفتم، شرکت AMD محصولات با ارزشتری نسبتبه مبلغی که پرداخت میکنین به شما ارائه میده. اینتل با استفاده از مدل Comet Lake-S سعی کرده تا هسته ها، رشته ها و امکانات بیشتری رو بدون افزایش قیمت به کاربران ارائه بده. همچنین، اینتل برای CPU هایی که قابلیت اورکلاک دارند فن های خنک کننده ای ارائه نمیده و شما مجبورین برای تهیهی فن ها، هزینه ای جداگانه بپردازید، در حالی که بیشتر خنک کننده های AMD برای اورکلاک کردن در حد متوسط، جوابگو هستن. AMD نیز برای کامپیوتر های رده بالا و میان رده پردازنده هایی تولید میکنه که اینتل توان رقابت با اون ها را نداره.
پسوند H، بهمعنای قدرت پردازشی گرافیکی بالا (High) است. نزاع اصلی بین کارت گرافیک ها بر سر همین پهنای باند حافظه است. انتقال داده ها و دستورالعمل ها را در بین سایر واحدهای رایانه ای تنظیم می کند. برای مقایسه بین اون ها باید دو محصول هم رده را با یکدیگر بررسی کنیم. در این بخش سه مدل کارت گرافیک شرکت NVIDIA را بررسی میکنیم که در سه سطح پایینرده، میانرده و حرفهای برای کیفیت Full HD هستند. حال وقت آن است که به سراغ یکی از قدرتمندترین کارت گرافیکهای شرکت AMD رفته و آن را از جهات مختلف بررسی کنیم. در سناریوها و بنچمارک های خاص تفاوت های واضحی وجود دارد ، اما CPU سنگ اصلی عملکرد رایانه شخصی که در گذشته بوده است نیست. البته معماری آنها کمی با هم تفاوت دارد. به طور طبیعی این کار بار پردازشی پردازنده گرافیکی را کمی افزایش می دهد. از اون جایی که عملکرد AMD در این زمینه بهتر از اینتل هستش، قیمت اون هم کمی بالاتره که البته مبلغش اونقدر قابل توجه نیست. از طرف دیگه اینتل 5 سال هست که از پردازندههای 14 نانومتری، برای دسکتاپ و مدلهای 10 نانومتری، برای لپتاپ ها استفاده میکنه که کاملا واضحه که AMD در این زمینه قوی تر هست و اینتل تا زمانی که از نود های 5 میلی متری خودش رونمایی نکرده، شانسی برای برنده شدن در این رقابت رو نداره.
