در AMD این تکنولوژی با عنوان FreeSync و در Nvidia با عنوان G-Sync شناخته میشود. به عنوان مثال پردازنده اینتل ۸۰۴۸۶ از نسل (۴۸۶)، پردازندهای سریعتر از ۸۰۳۸۶ از نسل (۳۸۶) بود. متداولترین راه برای افزایش سرعت یک پردازنده ، بالا بردن فرکانس آن می باشد اما راههای دیگری نیز وجود دارد که به وسیله آن می توان مقدار قابل توجهی کارایی یک پردازنده را افزایش داد راههایی چون استفاده از Pipelining ، حافظه نهان ( Cache Memory)، چند هستهای شدن و HT . در همین راستا پردازندههای دو هستهای تولید شدند که در واقع دو واحد پردازش مرکزی داشتند و سیستمعاملها نیز آنها را دو پردازنده مستقل میدیدند و تسکها را بصورت موازی به آنها ارسال میکردند. امروزه پردازندههای ۴ هستهای، ۸ هستهای، ۱۶ هستهای یا حتی ۳۲ هستهای نیز وجود دارد و اکثر آنها نیز از فناوری HT یا فناوری مشابه آن پشتیبانی میکنند که باعث میشود تعداد هستههای منطقی و فیزیکی آنها به ۸، ۱۶ یا ۳۲ یا ۶۴ هسته افزایش یابد. پردازنده پنتیوم که همان ۸۰۵۸۶ بود یک تغییر رویه در نامگذاری بود که بعد از آن نامگذاری پردازندهها با نام انجام گرفت مانند Athlon، Duron، Pentium، Celeron و … اگر یکی از هستههای مجازی پردازش تسک مورد نظر خود را به پایان برساند و به حالت انتظار برود، منابع در دسترس آن به پردازش سریعتر دستورالعمل موازی آن به هستهی مجازی دیگر قرض داده میشود.
علاوه بر این رقم ، باید اضافه کرد که AMD صحبت از کارایی مصرف انرژی به میزان 2.5 برابر نسبت به نسل قبلی کرده است. در پالس چهارم نتیجه عمل ذخیره می گردد که این چرخه به صورت متوالی ادامه پیدا خواهد کرد. حافظه سطح ۳ و سطح ۴ یا L3 و L4 به همین صورت حجم بیشتر از سطح قبلی ولی سرعت کمتری نسبت به دو سطح فوق دارند و معمولا به صورت اشتراکی مورد استفاده قرار می گیرند. به این ترتیب تسکها به صورت موازی پردازش شده و پردازنده با توان بیشتر شروع به پردازش امور میکند. در این مقاله میخواهیم شما را با تعدادی از کارت های گرافیک سال 2013 آشنا کنیم و به بحث در مورد خود و نتایج تست های گرافیکی به عمل آمده به پردازیم. • در پالس دوم ، دستور اول Decode گشته و همزمان دستور العمل دوم از حافظه اصلی خوانده میشود.
در فناوری HT دو یا چند هستهی منطقی به ازاء هر هستهی فیزیکی ایجاد میشود و رفتار سیستمعامل با این هستههای منطقی درست مثل هستههای فیزیکی است. در این حالت مثلا پردازندهی دو هستهای با فناوری HT همچون پردازندهی ۴ هستهای در سیستمعامل شناخته میشود. پردازندههای اولیه تک هستهای بودند این بدین معنی است که هر پردازنده تنها یک واحد پردازش مرکزی داشت. شركت AMD، با ساخت اولین مدل آتلون ۶۴ بیتی كه البته برخلاف نام آن، قابلیت پشتیبانی ۴۰ بیتی (نه ۳۲ و نه ۶۴) از حافظه را داشت و میتوانست ۱۳۶ گیگابایت از فضای حافظه را آدرسدهی كند و اینتل با ساخت پردازندهXeon سری DP با قابلیت اجرای ۳۲ و ۶۴ بیتی و برخورداری از تكنولوژی hyper threading، اولین گامها را جهت ساخت پردازندههای ۶۴ بیتی برداشتند. با توجه به مشکلات پیش آمده میتوان اینطور گفت که پردازنده های سری دسکتاپ این کمپانی تا پایان سال ۲۰۱۴ با همان فناوری ساخت ۲۲ نانومتری عرضه خواهند شد و این در حالی استکه این کمپانی تا قبل از پایان سال ۲۰۱۴ پردازنده های موبایل ۱۴ نانومتری خود را عرضه خواهد کرد!
