وجود این گونه خصوصیات در کارت گرافیک نسل جدید Nvidia، منجر به ایجاد تصاویری شبه واقعی شده که نمی توان آن ها را از حقیقت تشخیص داد. شرکت AMD و یا به عبارتی Advanced Micro Devices شرکتی آمریکایی است که انواع ریزپردازشگر ها را می سازد و در سال 1969 به وسیله جری ساندرز به بهره برداری رسید. Intel’ شرکتی آمریکایی و چند ملیتی است که در سال 1968 به بهره برداری رسید. کارت های گرافیک یکپارچه، فاقد حافظه مجزا هستند؛ بنابراین، از حافظه اصلی سیستم بهره می برند. از دیگر مشخصات این پردازنده می توان به 4 مگابایت حافظه نهان و همچنین کنترلر حافظه از نوع دو کاناله DDR3 بوده و با فرکانس کاری تا 1866 مگاهرتز سازگار می باشدویژگی برجسته دیگر، تراشه از سری 7000 کارت های گرافیکی این شرکت است که در دل این پردازنده جای گذاری شده و با مصرف بسیار اندک خود، به عنوان یک مکمل در کنار کارت گرافیک اختصاصی می تواند در هنگام تماشای ویدئو های تمام اچ.دی و سایر کار های متداول بر روی سیستمتان مورد استفاده قرارگیرد.شرکت ای ام دی حداکثر توان مصرفی این پردازنده را 100 وات ذکر کرده است.
مهمترین نتیجه در این زمینه این است که یک فرکانس مطمئن و پایدار برای پردازندهی خود پیدا کنید. این برند در مقایسه با دو شرکت Intel و Nvidia، همچنین دارای قسمتی از بازار عظیم سخت افزارهای کامپیوتر است. مورد دیگر این که در بیان فرق کارت گرافیک های Nvidia با AMD و یا در مقایسه کارت گرافیک Intel و Nvidia و یا کلا، در مقایسه پردازشگرهای گرافیکی Intel، AMD و Nvidia، قادر به اظهار اینکه به شکل کلی کدام گرافیک مطلوب تر است، نمی باشیم. برترین گونه معماری استفاده شده در کارت گرافیک Nvidia، همان معماری تورینگ است که در سال 2018 توسط جنسن هوانگ (مدیرعامل این شرکت) تحت عنوان پیشرفته ترین معماری ای که در کارت های گرافیک این شرکت هست، معرفی شد. احتمالا نبود حافظه مخصوص به منزله برتری برای این گونه نوع کارت های گرافیک نیست، ولی این گونه کارت ها به ایجاد گرمای پایین تری می پردازند، مصرف برق پایین تری دارند و از سویی دارای نرخ کمی هستند که به دنبال آن، قیمت تهیه رایانه هم کمتر خواهد شد. شایسته است که بدانید Nvidia از معماری های گوناگونی در کارت های گرافیک خود بهره می برد که مهم ترین آن ها شامل تورینگ، کودا و پاسکال هستند.
Loongson همچنین روی پردازنده های سری 6000 کار می کند. وجود پردازنده های اصلی در کارت گرافیک، کمک بزرگی برای پردازشگر عمده رایانه ها است؛ چون فشار کاری زیادتر آن ها را کم می کند و بنابراین، سرعت پردازش در رایانه ها زیاد می شود. پردازنده اصلی یا همان GPU، مسئول ارائه تصاویر و ویدئوها در انواع انیمیشن های دوبعدی، سه بعدی و رایانه ها و غیره است. این شرکت اعتقاد دارد که نسل جدید کارت های گرافیکش، توانایی محاسبه یک میلیارد پرتو در ثانیه را به جهت ایجاد تصاویر گرافیکی دارند که به آن، خصیصه ردیابی فوری پرتو (Real-Time Ray Tracing) می گویند. وجود خاصیت ارائه ترکیبی در معماری تورینگ نیز در نشان دادن تصاویر بخصوص در پویانمایی های سه بعدی، بسیار مهم است. وقتی اورکلاک پردازنده intel و AMD را مقایسه می کنید هیچ بحثی وجود ندارد که اینتل بیشترین میزان اورکلاک را ارائه می دهد ، به این معنی که شما با تراشه های اینتل می توانید عملکردی بیش از سرعت پایه نسبت به پردازنده AMD Ryzen داشته باشید.
سایر برندهای شناخته شده مانند ایسوس، گیگابایت و غیره، از این چیپست ها برای تولید کارت گرافیک کامل بهره می برند. پردازنده های Intel دارای طراحی های قراردادی هستند و به هر کدام از آن ها با کش های 4 یا 3 مگابایتی سطح سوم (به ازای هر هسته) ترکیب شده اند (فضای 1 مگابایتی در آن ها غالبا بلااستفاده است). اما هسته Willow Cove پردازنده تایگر لیک برای رسیدن به ۴٫۸ گیگاهرتز به ۲۸ وات نیاز دارد و بنابراین در بنچمارک ۲۵ واتی، ۵۸۰۰U حدود ۵ درصد از اینتل Core i7-1185G7 عقب است. پس از ردیابی پردازنده های هشت هسته ای 16 رشته ای Ryzen AMD برای چند نسل، اینتل پردازشگر های Core i7 و Core i9 نسل 9 خود را به همان هشت هسته فیزیکی تغییر داد. دقت کنید که این سه برند، به ساخت چیپست کارت گرافیک می پردازند؛ به بیان دیگر، این برندها پردازشگر گرافیکی را می سازند که برای تولید یک کارت گرافیک کامل استفاده می شود. با تحلیل معیارهای مقایسه پردازنده های اینتل با AMD ، می توان محصولات این دو شرکت را در دسته بندی های مختلف قرار داد. در قسمت مرتبط با مقایسه کارت گرافیک، درباره ویژگی های کارت گرافیک Intel بیشتر خواهیم گفت.