پس از دریافت یک نمایشگر طراحی کوچک (XP-Pen Pro 13.3 یا چیزی دیگر، نام را فراموش کرده ام، نیاز به HDMI و 2x پورت USB دارد) فکر می کنم ترجیح می دهم در این مرحله با آن نمایشگر فقط به لپ تاپ های معمولی برگردم زیرا احتمال بیشتری وجود دارد که من لپ تاپ قابل اعتمادتری با صفحه کلید بهتر و مواردی از این دست پیدا کنید.
اما در آن زمان بود که متوجه یک چیز خیره کننده شدم، فقدان تنظیمات 32 گیگابایتی (و فقدان پیکربندی های 64 گیگابایتی اگرچه نیازی نیست تا این حد پیش بروم، برخی ممکن است) وقتی صحبت از سری Ryzen 6000 شد. برای مثال، بازیهای مدرن از مقادیر قابل توجهی رم استفاده میکنند و رم با تنظیمات GPU یکپارچه، رم را بین iGPU و CPU به اشتراک میگذارد.
نمیدانم در این مرحله هم بهتر است یک لپتاپ با dGPU پیدا کنید، اما باید مطمئن شوم که با لینوکس نیز به خوبی کار میکند، که همیشه در مورد تنظیمات dGPU صدق نمیکند. من احساس میکنم داشتن این APUهای Ryzen 6000 تعادل عالی بین عملکرد و عمر باتری ایجاد میکند، زیرا لپتاپهای dGPU عمر باتری بدتری دارند، اما برخی از لپتاپها میتوانند dGPU را غیرفعال کنند.
من می دانم که مردم می خواهند بگویند “DDR5 گران است/ارزان نیست”، که درست است، DDR4 در مقایسه با آن بسیار ارزان تر است (64 گیگابایت رم برای سرور خانگی خود به قیمت 150 دلار خریداری کردم!)، اما این لپ تاپ ها با تنظیمات 16 گیگابایتی در حال حاضر هستند. ارزان نیست، ممکن است برای 32 گیگابایت کمی بیشتر شود (مثل 300 دلار بیشتر شاید تاپ؟).
یک چیز مسلم است، خروج از فضای 2-in-1 (و استفاده از XP-Pen Drawing Monitor) واقعاً لیست بزرگی از گزینه ها را برای من باز می کند. نکته دیگر این است که هنوز آنقدر لپتاپهای سری Ryzen 6000 وجود ندارد که میتوانم خیلی زود صحبت کنم. مطمئن نیستم استفاده از CPUهای PRO نسبت به SKUهای معمولی مزایایی دارد یا خیر.